Au, dat doet echt pijn!
Stoer zijn ze hè? Die dappere blauwe druifjes die boven het laagje sneeuw uit komen. Ze doen me denken aan de vrouwen die ik coach. De vrouwen die na een heleboel slapeloze nachten eindelijk de moed hebben gevonden om heel zachtjes te zeggen: ‘help mij hierbij’.
Een heleboel zelfvertrouwen
Vorige week had ik een gesprek met een dame waarbij het werk nu echt boven haar hoofd begon te groeien. Door een zieke collega die al een tijd is uitgevallen, had ze nog meer werk op haar bord dan eerst. En omdat haar vader was gevallen, kwamen er ook nog eens een heleboel extra zorgen bij. Op het eerste gezicht een dame met een heleboel zelfvertrouwen. Maar al snel kwam er een heleboel los.
Je blijft rechtop staan
Stel jij bent net als deze dame. Een stoere, sterke vrouw waarvan niemand verwacht dat jij het gewoon even niet alleen redt. Je hebt je hele leven lang altijd al je problemen zelf opgelost. Aan niets zullen ze merken hoe jij aan het worstelen bent. Net als de blauwe druifjes blijf je rechtop staan, ook als het vriest en je een pak sneeuw over je heen krijgt.
Oververmoeid en futloos
Je komt er achter dat het je niet meer lukt om alle ballen in de lucht te houden. Je voelt je oververmoeid en futloos. Als je ’s ochtends achter je computer kruipt, heb je geen idee hebt waar je als eerste mee moet beginnen. Je kunt je niet meer goed concentreren op je werk. En je ziet zelfs op tegen de kleine klussen in huis. Het opvouwen van de was of het uitpakken van de vaatwasser, alles is je te veel. Als je ook elke keer om iets heel kleins uitvalt uit tegen je partner of je kinderen. Dan ben je aardig op weg richting een stevige burn-out.
In kringetjes rond
Je vindt het lastig om hulp te vragen. En lang denk je dat je het allemaal zelf wel op kunt lossen. Natuurlijk was jouw probleem er niet van de een op de andere dag. Vaak draai je al jaren in kringetjes rond. Ik heb dus wel een idee hoe lang je hebt lopen malen en hoe vaak je de telefoon hebben gepakt en weer hebt weggelegd voordat je me belde.
Doodeng om hulp te vragen
Als je dan eindelijk in mijn coachkeuken zit, ben ik niet verbaasd dat je je ‘probleem’ een heel stuk kleiner maakt dan het in werkelijkheid voor je is. Je lacht het weg want je vindt het doodeng om hulp te vragen en toe te geven dat het niet zo goed met je gaat. Als ik dan wat lastige vragen stel, dan is het natuurlijk het gemakkelijkst om te zeggen dat het allemaal wel meevalt.
Je bereikt niets
Maar wat heb jij dan werkelijk nodig? Je bent gekomen omdat je echt hulp nodig hebt. Dan heb je er niks aan als ik me om de tuin laat leiden door jouw mooie woorden en dat ik je stoere praat klakkeloos geloof. Want daarmee bereik je helemaal niks.
Ik prikte er doorheen
Dus ik prikte er ook bij deze dame doorheen. Omdat het nodig was om te doorbreken wat haar zelf niet lukt. Alleen zo kan ik haar helpen om het anders te gaan doen. Want de aanpak van ‘zachte heelmeesters maken stinkende wonden’ helpt haar echt niet verder.
De vinger op de zere plek
Juist door de vinger op de zere plek te leggen en haar een spiegel voor te houden, help ik haar om die burn-out buiten de deur te houden die dichterbij is dan ze zelf dacht. Natuurlijk wel met een portie humor en wat Twentse nuchterheid. Want dat maakt het allemaal een beetje luchtiger. Kunnen we in deze tijd wel gebruiken volgens mij.
Kun jij hier wel wat hulp bij gebruiken?
Denk je nu: ik heb er genoeg van en ik wil echt niet in een burn-out terechtkomen? Maak dan een afspraak voor een gratis gesprek. Of meld je direct aan voor mijn individuele coachtraject waarin je in 90 dagen leert om het echt anders te gaan doen.
Inspiratie in je mailbox
Vind je het leuk om mijn blogs automatisch in je mailbox te ontvangen? Meld je dan hieronder aan voor mijn inspiratiemail.