Een sticker van de juf
Doodsbenauwd zit ze voor me. Ik zie de schrik in haar ogen. Ik zet de waterketel op en babbel over koetjes en kalfjes. Met een kop thee voor zich begint ze te ontdooien. Ze vertelt over haar kinderen, haar passie voor hardlopen en langzaam trekt de angst op haar gezicht weg.
Ik bereid me altijd goed voor
Met een grapje begin ik over de angst die ik bij haar zag. “Zo eng ben ik toch niet?” vraag ik haar. Ze moet er om lachen. “Ik vind het best spannend en ik vroeg me vanmorgen af of ik me had moeten voorbereiden. In mijn werk bereid ik me altijd heel goed voor op een afspraak. Als we een dagje weg gaan, dan zorg ik overal voor. Maar ik had geen idee wat ik van vandaag moest verwachten“.
De spin in het web
Ik denk terug aan ons kennismakingsgesprek. Heel open vertelde ze over haar situatie. Haar baan die veel energie vraagt. Thuis is ze ook echt de spin in het web die alles regelt. Ze helpt haar dochter vaak met het huiswerk. Het huis doet ze zelf want dat vindt ze wel zo prettig. En nu haar vader extra hulp nodig heeft omdat hij is gevallen, regelt ze van alles voor haar ouders. Er ligt nu nog meer druk op haar schouders. Omdat ze haar tijd moet verdelen tussen haar werk, haar gezin en haar ouders voelt ze zich steeds vaker gemangeld en heeft ze het gevoel dat ze overal tekortschiet.
Niets uit mijn handen
Ze is onrustig, voelt zich opgejaagd en ze is zo ontzettend moe. “Ik weet vaak niet waar ik moet beginnen en op mijn werk ben ik soms een uur bezig met iets wat ik in een kwartiertje af kan krijgen. Soms komt er bijna niets meer uit mijn handen. En dat terwijl er zo veel moet gebeuren. Ik word eigenlijk nergens blij meer van. Ik herken me zelf niet meer en daar word ik heel onzeker van”.
De lat ligt altijd hoog
Hard werken, altijd alles goed moeten doen, er voor iedereen zijn, de controle houden en zichzelf vergeten. Dat was de rode draad die ik al tijdens onze kennismaking had gezien. En in wat ze nu vertelt hoor ik dat in alles terug. De lat ligt altijd hoog. Meestal hoger dan ze kan halen. Als alles in het leven goed loopt, dan lukt het vaak aardig om alle ballen in de lucht te houden. Maar als je de lat steeds hoger legt of als er in je leven iets mis gaat of anders loopt dan verwacht, dan lukt het soms niet meer om alle ballen in de lucht te houden. Je kunt dan blijven worstelen maar vaak kom je er alleen niet meer uit. Want je draait alleen maar in kringetjes rond omdat je blijft doen wat je altijd hebt gedaan.
Examen doen
Nu ze tegenover mij zit, komt dat allemaal bij elkaar. Dat ze zich niet kon voorbereiden op het gesprek, dat vond ze lastig. Maar dat ze niet wist wat ze kon verwachten en de controle kwijt was, dat vond ze nog veel lastiger. Ik vraag haar of ze een beetje het gevoel had dat ze examen moest doen maar helemaal niet had geleerd. Ze kijkt me wat verbaasd aan en denkt even na. “Eigenlijk wel”, zegt ze met een glimlach, zelfs een beetje verlegen.
De sticker is binnen
De waterketel fluit en ik zet een nieuwe kop thee voor haar neer en ik zie dat ze ontspant. We kunnen met onze sessie beginnen. Een grote hobbel is genomen. De eerste sticker van de juf is binnen.
Ligt jouw lat te hoog?
Ligt jouw lat ook altijd hoog? En merk je dat je daarin vastloopt? De kans is groot dat je in een burn-out terechtkomt als je zo doorgaat. Want als je altijd te veel van jezelf vraagt, dan breekt je dat op een bepaald moment op. Kun je hier wel wat hulp bij gebruiken? Maak dan een afspraak via 06-83 60 45 14 en ik denk graag met je mee.