Eenzaamheid is dichterbij dan je denkt
Deze week is het de week tegen de eenzaamheid. Dit keer een iets ander blog dan gebruikelijk. Net als elke zaterdagochtend ging ik dit weekend bij mijn moeder op de koffie. Ik merkte weer hoe belangrijk dit voor haar was. Ik wil dit hier graag delen omdat dit mij raakte en er veel mensen zijn die te maken hebben met eenzaamheid en elke dag weer uitzien naar echt contact.
Even op de koffie
Als ik bij mijn moeder kom dan nemen we meestal een plak krentenbrood bij de koffie. Gisteren hadden we een lekkere koek met kaneel en ik zag haar genieten. Mijn moeder woont nog zelfstandig in een appartement in een woon- en zorgcentrum en wekelijks doet ze samen met mijn zus de boodschappen omdat ze het belangrijk vindt dat ze zelf haar boodschappen uit kan zoeken. Koken gaat minder goed omdat ze niet zo lang kan staan. Vaak breng ik daarom wat verse maaltijden voor haar mee. Samen met de maaltijden die mijn zus meebrengt heeft ze voor elke dag iets anders in de vriezer.
Soms eenzaam
Het raakt mij elke keer weer dat ze zo blij is als ik er ben. We doen niets bijzonders. We zitten gewoon bij elkaar en kletsen over van alles en nog wat. Ik voel me soms schuldig omdat ik niet vaker in de gelegenheid ben om te gaan en ik begrijp het heel goed als ze zegt dat ze soms eenzaam is. Ze is al heel lang alleen. Haar hele leven lang was ze mantelzorger voor haar ouders en tot december vorig jaar zorgde ze intensief voor haar broer met Parkinson. Met zijn overlijden viel de structuur in haar leven ineens helemaal weg. “Als ik ergens bent geweest dan kom ik altijd alleen thuis” zegt ze vaak.
Tijd voor een praatje
Kinderen en kleinkinderen hebben niet altijd tijd. Als je ouder wordt dan wordt het kringetje om je heen steeds kleiner. Op werkdagen is de enige die ze ziet degene die ’s ochtends komt helpen bij het douchen en de dame die een keer in de week het huis schoonmaakt. Met ons drukke leven van werk, gezin en sociale verplichtingen kunnen wij ons niet voorstellen hoe dat is. Door onderbezetting in het team hebben helaas niet alle medewerkers van de thuiszorg tijd om even een praatje te maken. Ik ben ontzettend blij dat ze een aantal lieve thuiszorgmedewerkers heeft die echt het hart op de goede plaats hebben zitten en regelmatig even om het hoekje komen voor een praatje en om te kijken hoe het met haar gaat.
Babyvestjes voor het goede doel
Ondanks dat ze al 86 is en kampt met kanker waardoor ze verschillende lichamelijke problemen heeft, houdt ze zichzelf fit. Ze eet gezond, houdt het nieuws bij en probeert zo vaak mogelijk naar buiten te gaan om een rondje te lopen. Elke week gaat ze naar de breiclub in het woon- en zorgcentrum dat geleid wordt door vrijwilligers. Van de wol die de vrijwilligers inzamelen, breit ze prachtige babyvestjes en jasjes voor het goede doel. Voor haar en de andere dames in het woon- en zorgcentrum is de breiclub een belangrijk contactmoment in de week.
Eigen bijdrage voor de breiclub
Ik was pas heel verbaasd toen ik van haar hoorde dat de dames die in de appartementen wonen, elke week een bijdrage moeten betalen voor de breiclub. De deelnemers die op de verpleegafdelingen wonen kunnen gratis meedoen. Het gaat om een klein bedrag maar zelf vond ze het ook vreemd omdat niemand goed kon uitleggen waarom. De breiclub wordt geleid door vrijwilligers, de wol komt uit donaties en de koffie in het centrale deel van het woon- en zorgcentrum voor de mensen die er wonen, gratis is. Ook de vrijwilligers konden volgens mij niet goed uitleggen wat de achterliggende reden hiervan was. Hier moest ik aan denken toen ik deze week verschillende uitzendingen op televisie zag rondom de week tegen eenzaamheid. In een talkshow was Ali B samen met minister Hugo de Jonge en werd een opname getoond van een kwieke oudere dame die vertelde hoe belangrijk het is dat je als oudere zelf contacten blijft onderhouden en probeert onder de mensen te blijven.
Alles uit de kast om activiteiten te organiseren
Eenzaamheid bij ouderen is een groot probleem en overal in het land zijn er initiatieven om dit tegen te gaan. En dan word ik van het voorbeeld van mijn moeder wel een beetje verdrietig. Ik ben zo blij dat ze elke week meedoet aan de breiclub omdat ze normaal gesproken graag op zichzelf is en niet zo gauw naar dit soort bijeenkomsten gaat. Regelmatig zijn er in het woon- en zorgcentrum grootschalige activiteiten en evenementen zoals een korendag, een Italiaanse dag, een kerstmarkt enzovoort. Dit vindt ze veel te druk en te massaal. Bij dit soort activiteiten wordt alles uit de kast gehaald om een mooi evenement neer te zetten. Logisch natuurlijk en er zijn veel mensen die dit wel op prijs stellen maar het is bijna niet uit te leggen waarom voor een vrijwilligersactiviteit een bijdrage moet worden betaald. Het gaat maar om een klein bedrag maar het staat voor mij zo haaks op het beleid om eenzaamheid te voorkomen. Waarschijnlijk realiseren de degenen die dit hebben bedacht niet hoe dit door de deelnemers van de breiclub wordt ervaren. Door dit soort ‘regels’ doe je alle inzet en moeite die overal wordt gedaan om eenzaamheid bij ouderen te voorkomen teniet.
Luisteren wat ouderen nodig hebben
Als het gaat om het voorkomen van eenzaamheid is er dus nog wel wat verbetering mogelijk. Ook de samenhang van alle initiatieven is niet overal even duidelijk en de structuur en vindbaarheid van waar je terecht kunt is ook nog niet optimaal. Wat meer luisteren naar wat ouderen echt nodig hebben en belangrijk vinden zou kunnen helpen. Alle wijksteunpunten, ouderencafé’s en welzijnssteunpunten enzovoort ten spijt: als ouderen niet achter hun voordeur vandaan (durven) komen, bereik je nog niet veel. Minister Hugo de Jonge vertelde in het tv-programma dat hij meeging bij ouderenhuisbezoeken. Dat vind ik een prachtig initiatief want alleen dan hoor je wat er speelt.
Meer waardering voor de thuiszorg
Ook keuzes in de zorg en vooral de ouderenzorg verdienen echt nog meer aandacht. Ondanks toezeggingen dat er meer geld komt voor de zorg is er een schrijnend tekort aan medewerkers die in de zorg willen en kunnen werken. Als mensen langer thuis blijven wonen, dan komt er meer druk op het thuisfront en mantelzorgers. Wat zou het mooi zijn als er met meer visie zou worden gekeken naar de thuiszorg. De thuiszorg in Nederland is zo’n prachtig fenomeen dat veel meer waardering zou moeten krijgen dan het nu krijgt. Thuiszorgmedewerkers spelen een essentiële schakel in het netwerk rondom ouderen. Zij kunnen vanuit hun professionele rol signaleren of het wel goed met iemand gaat.
Aandacht voor eenzaamheid bij jonge(re) mensen
Ik vind het ontzettend goed dat er deze week veel aandacht werd besteed aan eenzaamheid en vooral eenzaamheid bij ouderen. Wat mij betreft zou er wel meer aandacht mogen zijn voor eenzaamheid bij jonge(re) mensen. Want ook bij jonge(re) mensen of mensen die een gezin hebben blijkt eenzaamheid vaker voor te komen dan we denken. Ik hoor dat ook terug in de gesprekken die ik met mensen in mijn praktijk voer. Veel mensen vinden het moeilijk om hun verhaal kwijt te kunnen bij een ander en voelen zich daardoor soms heel eenzaam. Want of je nu oud ben of jong? Je eenzaam voelen heeft niet alleen te maken met mensen om je heen. Als we allemaal proberen wat meer aandacht te hebben voor de mensen om ons heen kunnen we een groot verschil maken.
Kan ik je helpen?
Kun je wel wat hulp gebruiken en weet je niet goed hoe je dit aan moet pakken? Bel mij of stuur een berichtje naar 06-83 60 45 14. Een e-mail sturen naar d.steenbruggen@coachunique.nl kan natuurlijk ook. Ik denk graag met je mee.
Week tegen eenzaamheid
Meer informatie over de Week tegen eenzaamheid vind je op deze website.