Even stil zijn en luisteren
In Nederland zijn heel veel coaches. Als ik mensen vertel dat ik coach ben, dan krijg ik heel vaak de vraag wat ik dan precies doe. Voor sommige mensen is coaching heel abstract en sommigen vinden het zweverig. Met liefde leg ik uit wat ik doe omdat coaching zo’n geweldig mooi vak is.
Even stil zijn
Voor mij is coaching een gestructureerd proces dat bestaat uit verschillende stappen. Natuurlijk bestaat een groot deel van een coachtraject uit vragen stellen. Nog belangrijker voor mij zijn het kijken, waarnemen en observeren. En als je mij vraagt wat ik het allerbelangrijkste vindt dan is dat luisteren. Even stil zijn en horen wat iemand echt te zeggen heeft. Vooral het luisteren naar de vraag achter de vraag geeft veel informatie.
Echt luisteren
Als je een probleem hebt, dan is het heel erg fijn als er echt naar je geluisterd wordt. En met luisteren bedoel ik ook echt luisteren. Dus niet het geven van adviezen of het moeten aanhoren van het verhaal van de ander. Luisteren is stil zijn en de ander de kans geven te vertellen. Zonder in te breken of je eigen verhaal te willen vertellen.
Ontzettend blij
Van de mannen en vrouwen die ik coach krijg ik na afloop van een coachgesprek dit vaak terug als feedback: dat ik vooral heb geluisterd naar hun verhaal. Dat ze daardoor in staat waren het probleem vanuit een ander perspectief te bekijken en dat dit heeft geholpen om weer verder te kunnen. Daar word ik elke keer ontzettend blij van.
Gedicht
Afgelopen week was ik bij een netwerkbijeenkomst en tijdens een ontzettend leuk gesprek met een van de andere gasten, ging het over coaching. Over geluk van mensen en over luisteren. Ineens moest ik weer denken aan het gedicht van Leo Buscaglia over luisteren. Daaraan heb ik niets toe te voegen.
