Hoe lang blijf jij jezelf voor de gek houden?
Soms heb je een keuze te maken die niet eenvoudig is. Daarover sprak ik afgelopen week ook met verschillende dames die het Ladies Only Event in Hengelo bezochten. Ik had een heleboel gekleurde kaartjes met op elk kaartje een wens, spreuk of quote waaruit ze een kaartje konden kiezen. Het leidde tot mooie gesprekken.
Doen waar je blij van wordt
We spraken over je zelfvertrouwen verliezen omdat je denkt dat anderen altijd beter, mooier, knapper, slimmer zijn dan jij. En over doen waar je blij van wordt en je hart durven volgen. En over hoe eng het is om te gaan doen waar jij gelukkig van wordt.
Ze kan zo niet door gaan
Zoals de dame die vertelde dat ze al een tijd last heeft van burn-outklachten. Ze is (weer) aan het werk maar echt geweldig gaat het niet. Of haar werk nog wel past, ze weet het niet. Wat ze wel weet is dat ze zo echt niet door kan gaan. Haar lijf is moe en haar hoofd te vol. Wat ze echt graag zou willen? Ze kan er geen antwoord op geven. Ze heeft zo lang gedaan wat van haar werd verwacht dat ze heel diep moet graven om te ontdekken wat haar eigen wensen en dromen zijn.
Een jas die niet meer lekker zit
Als je niet lekker in je vel zit en je niet meer gelukkig bent met het werk dat je doet dan kan dit voelen als een jas die niet meer lekker zit maar waar je eigenlijk nog geen afscheid van wilt nemen. Je bedenkt allemaal excuses (die jas was hartstikke duur, hij is nog veel te mooi om naar de kringloopwinkel te brengen, ik heb hem nog niet zo lang). Van buiten ziet hij er toch nog perfect uit maar hij zit gewoon niet meer lekker. En als je heel eerlijk bent. Dat is al een tijdje zo.
Dit houd je niet lang meer vol
‘Doen alsof, blijven zitten waar je zit, houd je adem in en stik niet’ is geen optie meer als je jezelf elke dag naar je werk sleept. Als je zondagnacht niet kunt slapen omdat je aan het malen bent over je werk. En als je thuis niet de gezelligste partner of moeder bent. Dan weet je diep van binnen: dit houd ik niet lang meer vol.
Een lastige keuze te maken
Net als bij die te krappe jas moet je dan waarschijnlijk een lastige keuze maken: houd ik de jas en ben ik blij als ik hem weer aan de kapstok kan hangen als ik thuiskom. Of durf ik te zeggen: weg er mee. Ik wil echt niet meer met die te krappe jas rondlopen. Ik stop met mezelf iets wijsmaken. Of ik ga het anders aanpakken of ik ga op zoek naar iets nieuws.
Maak een keuze
Zo’n keuze maken in het ‘echte’ leven is minder eenvoudig dan de jas wegbrengen naar de kringloop (waar iemand anders waarschijnlijk ontzettend blij is met zo’n mooie jas). Een nieuwe baan is niet altijd de oplossing. Want je neemt jezelf altijd overal mee naar toe. Misschien is het wel nodig dat je zelf dingen anders gaat doen. En dat je anders leert kijken. Het maakt niet uit wat je doet als je maar een keuze maakt.
Ik raakte mezelf wel eens kwijt
Misschien denk je nu ‘zij heeft makkelijk praten’. Maar ik had zelf ook zo’n keuze te maken. Niet meer (meer dan) fulltime werken nadat onze zoon geboren was. Ik besloot minder te gaan werken, wat voor mij als behoorlijke workaholic echt wel een uitdaging was (en nu ook soms nog zo is). Door alles merkte ik dat ik die keuze moest maken. Ik vond die keuze echt niet eenvoudig. Want het werk stond altijd helemaal bovenaan en heel ver onderaan, daar bungelde ik zelf. Daardoor raakte ik mijzelf best wel eens kwijt.
Het leven echt te leven
Door de dingen die gebeuren in mijn eigen leven en in het leven van de mensen die mij dierbaar zijn realiseer ik mij steeds vaker hoe kostbaar tijd is. En hoe belangrijk het is om je leven echt te leven. Gelukkig heb ik ook geleerd dat ik nog net zo veel waarde kan bieden in mijn werk als voorheen, ondanks dat ik minder uren werk.
Je kunt je eigen blinde vlek niet zien
Veel mensen blijven in kringetjes ronddraaien zonder dat ze in actie komen of een keuze maken. Vaak denken ze dat het vanzelf over gaat of dat ze het zelf wel op kunnen lossen. Soms heb je daar gewoon wat hulp bij nodig omdat je je eigen blinde vlekken helaas niet kunt zien.
Bang om hulp aan te nemen
Ik spreek ze vaak. Vrouwen die tegen een burn-out aan lopen maar toch bang zijn om hulp aan te nemen. Als ik voorstel om eens een afspraak te maken voor een vrijblijvend gesprek dan komen er ineens allerlei excuses: het valt nog wel mee, het is er nu de tijd niet voor (wanneer dan wel), ze willen eerst iets anders proberen (ze hebben net verteld dat ze al van alles en nog wat hebben geprobeerd maar niets heeft geholpen). Dan slaat de schrik om het hart en komt het ineens heel erg dichtbij.
Niets doen is geen optie
Als je me een beetje kent dan weet je dat ik best wel direct kan zijn. Want het helpt hen niks als ik dan alleen maar knik en het erbij laat. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om niets te doen. Ik zeg nooit dat dit soort keuzes maken eenvoudig is. Maar niets doen is vaak geen echt optie meer. En dan is het soms nodig om even iets open te breken wat al te lang vastgeroest zit. Want ik weet dat de zin in hun hoofd ‘je gaat toch geen hulp vragen, je bent toch geen watje’ soms zo veel sterker is dan hun wens om het anders te gaan doen. ‘Hoe lang ben je van plan om jezelf voor de gek te houden?’ vraag ik dan. Vaak is dit zetje genoeg om in actie te komen.
Gaat dit over jou?
Heb je een lastige keuze te maken, zit je in een situatie die je graag zou veranderen? Blijf er dan niet alleen mee worstelen. Wil je hier eens over sparren? Stuur mij gerust een berichtje. Of maak een afspraak voor een gratis gesprek via 06-83 60 45 14.
Inspiratie in je mailbox
Vind je het leuk om mijn blogs automatisch in je mailbox te ontvangen? Meld je dan hieronder aan voor mijn inspiratiemail.