Hoera vakantie! Of toch niet
De vakantie komt steeds dichterbij. Het weer wordt steeds mooier, al is er voor komende dagen even een dipje voorspeld. In de regio is voor sommigen de vakantie al begonnen. Op straat kun je al merken dat er minder verkeer is. Om me heen hoor ik mensen over hun vakantieplannen praten. Nog niet iedereen heeft zijn vakantie geboekt en er worden vakantieverhalen uitgewisseld.
Ook onze vakantie duurt niet meer zo lang. Niet meer zo lang? Ineens bekruipt mij een vervelend gevoel. Dat kan toch niet waar zijn? Inderdaad. Het is al half juli. We hebben bijna nog niet buiten kunnen eten en een echt vakantiegevoel heb ik nog niet. Toch staat de zomervakantie al bijna voor de deur. De moed zinkt even in mijn schoenen. De tijd van stapeltjes maken, wassen, strijken en nadenken over wat we mee willen nemen op vakantie (en wat zeker niet) is aangebroken. Extra boodschappen doen, medicijnkistje aanvullen, telefoonopladers en kampeerspullen verzamelen. Hebben we we nog wel shampoo genoeg? Hoeveel t-shirts moeten er mee? Waar liggen de regenjassen? Allerhande vragen die de hele tijd door mijn hoofd schieten en maken dat overal in het huis boodschappenbriefjes en to-do-lijstjes komen te liggen. Nog niet alle kleren zijn gestreken, ook het huis moet echt nog wel even wat beter schoongemaakt dan het nu is en ook de afscheidscadeautjes voor de juffen op school moeten nog geregeld worden. Daarnaast loopt het gewone leven natuurlijk door en wil ik ook graag de klussen op het werk goed afronden. Kortom: ik vind de voorbereiding voor de vakantie altijd een geweldige tijd (maar niet heus).
Een strijd met mezelf
Wat is dat dan toch met die vakantie. Het is een heerlijk vooruitzicht om er even helemaal uit te zijn. Een andere omgeving, veel buiten zijn, veel mooie plaatsen gaan bekijken en niets te moeten maar gewoon de dagen in te delen zoals we dat zelf willen. Toch zijn de laatste weken voor de vakantie altijd weer een strijd met mezelf. Ik vraag me dan altijd af waarom we eigenlijk op vakantie gaan. Thuis hebben we alles wat we willen. Een comfortabele keuken, een heerlijke douche, een fijn bed (ok, het bed in de caravan slaapt eigenlijk wel wat beter) en toch pakken we ons halve huis leeg om op vakantie te gaan. Natuurlijk weet ik ook wel dat je bijna alles in de winkel kunt kopen, ook in het buitenland. Als het huis is opgeruimd en netjes is, dan is het toch ook prima?
Vakantie!
Ik weet nu al precies hoe het gaat. Eindelijk breekt dan de vakantie aan. De avond voor vertrek loop ik in mijn hoofd de lijstjes nog even door. De laatste spullen inpakken, de vloer nog even dweilen en voor je het weet is het half twaalf, wetend dat de wekker om half vijf afloopt omdat we op tijd willen vertrekken. Ik kan dan vaak niet goed in slaap komen omdat mijn hoofd nog te vol is.
De volgende ochtends half zes. De broodjes liggen in de koelbox, de thermosfles met heerlijk geurende koffie staat achterin de auto, het navigatiesysteem is ingeschakeld. We gaan op weg. Als dan ook nog het zonnetje schijnt en de dauwdruppels in het gras liggen, dan is het vele werk en het inpakken al weer bijna vergeten. Onderweg drinken we koffie op een bankje. Als de reis dan ook nog een beetje voorspoedig verloopt en we niet te laat op de eerste camping aan komen dan gaat de luifel uit, worden de stoeltjes in het gras gezet en eten we een eenvoudige maaltijd. Nog een beetje afschakelen en dan is het echt vakantie.
Het leven is goed
De tijd van even niets hoeven is begonnen. Dan weet ik weer waarom we op vakantie gaan. Juist omdat we dan fijn samen zijn. Samen leuke dingen kunnen doen. Ons tijdelijke huisje niet altijd opgeruimd hoeft te zijn en het niet veel tijd kost om het schoon te houden. Gewoon omdat op vakantie de dag bestaat uit in alle rust ontbijten, plaatsen gaan bekijken, mooie wandelingen maken, lekker eten, fijne boeken lezen en doen waar je zin in hebt. Zwemmen in het helderste water. Uitkijken over het meer en genieten van de stilte van de prachtige natuur. Het leven is goed. Ik weet heel goed dat ik het goed is om het even los te laten want het is altijd nog goed gekomen. Het is een kwestie van controle. Een bepaalde structuur en ritme waaraan ik gewend ben. En dat is nu juist het mooie aan vakantie en daarom geniet ik er zo van. Niets moet en alles mag. Gewoon genieten. Voor een paar weekjes wat minder structuur. En na de vakantie ruimen we alles weer op en kijken we terug op fijne herinneringen.
Fijne vakantie voor iedereen.