Maak burn-out bespreekbaar
Niet durven praten over een burn-out, een depressie of andere psychische problemen komt vaker voor dan we denken. Als ik eerlijk ben, dan weet ik wel dat dat zo is. Vanochtend las ik nog een interview in de krant waarin aan iemand die een depressie en een burn-out had gehad werd gevraagd of hij dat bij een sollicitatie bij nieuwe werkgever had verteld. Dat had hij gedaan en de werkgever had positief gereageerd. Hij kreeg de baan omdat hij volgens de werkgever een tweede kans verdient. Mooi vind ik dat.
Praten over burn-out op de werkvloer
Helaas is dit niet altijd de praktijk. Zeggen dat het niet goed met je gaat is een ding. Toegeven dat je een burn-out hebt gehad of te maken hebt met depressies kan de kans op een baan aanzienlijk verkleinen. Ook op de werkvloer is het nog steeds niet gebruikelijk om te praten over burn-outklachten of een burn-out. Veel mensen die vastlopen vinden het moeilijk om dit bespreekbaar te maken. Ze hebben nog vaak te maken met onbegrip of krijgen meestal goedbedoelde adviezen waar ze niet veel mee kunnen. Voordat iemand zich ziek gaat melden met een burn-out heeft hij meestal al heel wat slapeloze nachten gehad. Met een zwaar gevoel en een steen in je maag naar je leidinggevende gaan zou toch niet nodig moeten zijn.
Onbegrip bij leidinggevenden en collega’s
En als iemand zich ziek heeft gemeld, dan begint de periode waarin je moet werken aan je herstel. Het herstellen van een burn-out kan lang duren. Gemiddeld staat voor het herstel van een burn-out acht maanden. Door te weinig kennis over een burn-out ontstaat ook vaak onbegrip. Bij de leidinggevende en soms ook bij de collega’s. Collega’s hebben al die tijd de werkzaamheden van hun zieke collega overgenomen. Ze zijn er dan soms wel klaar mee dat de collega nog steeds niet terug is op de werkplek. Mensen met een burn-out zien er niet ziek uit. Bij sommige mensen bestaat het idee dat mensen met een burn-out geen zin zouden hebben om te werken, genieten van lekker een paar weken thuis zijn. Reacties als ‘het heeft nu lang genoeg geduurd’ of ‘het wordt tijd dat je je niet meer aanstelt want moe zijn we allemaal wel eens’ zorgen er voor dat de druk wordt opgevoerd.
Terugkeer naar de werkplek
Een probleem waar mensen die zijn uitgevallen door een burn-out tegenaan lopen is de terugkeer op de werkplek. In het beleid van veel arbodiensten en het verzuimbeleid van organisaties is het heel gebruikelijk dat medewerkers weer zo snel mogelijk aan het werk gaan. Ik vind het een prima uitgangspunt dat mensen met een burn-out goed contact houden met het bedrijf of de organisatie waar zij werken om de drempel zo laag mogelijk te houden. Het moet echter niet zo zijn dat de werkgever de medewerker niet voldoende ruimte geeft om te herstellen. Elke week met elkaar bellen vanuit belangstelling is heel fijn. Als het wekelijkse telefoongesprek bij de medewerker het gevoel geeft dat de leidinggevende de druk opvoert om er voor te zorgen dat zo snel mogelijk weer aan het werk gaat dan heeft dit een averechts effect en sla je als leidinggevende de plank volledig mis.
Te weinig aandacht voor reintegratie
Reintegratie en terugkeer naar de werkplek moet heel zorgvuldig gebeuren. Dat verdient in veel organisaties nog echt wel aandacht. Goed kijken naar het takenpakket hoort daarbij want als je op je werkplek terugkomt en er is niets veranderd, dan ben je weer terug bij af. Voor een leidinggevende is het dus heel belangrijk om goed te luisteren naar de medewerker die weer aan het werk gaat. En voor de medewerker is het nog veel belangrijker om zijn of haar grenzen te bewaken. Helaas gaat het op dat punt vaak mis. Veel leidinggevenden denken dat als iemand weer aan de slag gaat na een burn-out, hij of zij ook helemaal is hersteld en de draad weer op kan pakken. De situatie op het werk is niet veranderd en een nieuwe burn-out ligt op de loer. Ook arbodiensten kunnen hierin een belangrijke rol spelen. In hun advisering kunnen ze veel doen met de signalen van medewerkers en de terugkoppeling naar de werkgever.
Vertrouw je medewerker
Rustig terugkeren naar de werkplek, beginnen met een kopje koffie en een praatje met de collega’s is vaak al voldoende om contact te houden. Als je nooit te maken hebt gehad met burn-outklachten of extreme vermoeidheid dan kun je je er waarschijnlijk niets bij voorstellen. Voor mensen met een burn-out is een kop koffie drinken op de afdeling soms al een uitputtingsslag waar ze een hele dag van moeten bijkomen. En nee, dit is echt geen aanstellerij want voor mensen met een burn-out is dit de echte realiteit. Vertrouw als werkgever op je medewerker. Natuurlijk zijn er altijd mensen die liever uitslapen dan aan het werk gaan. Mijn ervaring is echter dat de meeste mensen met een burn-out juist de harde werkers zijn met hart voor de zaak en grote loyaliteit voor hun werk. Dat zijn niet de medewerkers die de kantjes eraf lopen. Koester deze medewerkers en zorg er voor dat ze op een goede manier weer aan het werk kunnen gaan. Want als we allemaal de mond vol hebben van duurzame inzetbaarheid. Zorg er dan voor dat juist de medewerkers die je graag wilt behouden, de kans krijgen om lang en gezond te blijven werken.
Hulp nodig?
Heb je zelf te maken met burn-out klachten en kun je daarbij wel wat hulp gebruiken? Neem contact met mij op via 06-83 60 45 14 en ik denk graag met je mee. Tijdens een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek luister ik graag naar je verhaal.