Stop met watertrappelen!

Stop met watertrappelen!

Het was de afgelopen dagen bijna niet te missen. In elk TV-programma en alle andere media ging het over het boek met een portret van prinses Amalia.

Hulp vragen is normaal

Ik heb het boek zelf niet gelezen maar ik werd blij toen ik het volgende citaat las vanochtend: ‘Soms wordt het me allemaal te veel, school, vrienden en dan praat ik met iemand. Als ik er behoefte aan heb, maak ik een afspraak. Even je hart luchten, en dan ben ik weer voor een maand klaar”. Net als prinses Amalia zijn jongeren hier heel open over. Mooi dat dit taboe onder de jongere generatie steeds minder wordt en dat het heel normaal is om hulp te zoeken als je er zelf niet uitkomt.

De drempel is hoog

Tegelijkertijd maak ik me zorgen. Want hoe normaal jongeren het ook vinden om hun verhaal te doen. Voor veel mensen is de drempel om hulp te zoeken echt nog heel erg hoog. Ik zou het wel van de daken willen schreeuwen: stop toch met het watertrappelen en kom in actie! Want alleen ga je het echt niet redden. Het gaat ten koste van jezelf, je relatie en je gezin als je nu niets doet. Uiteindelijk kan het je zelfs je baan kosten. Voor je het weet zit je deze Kerst met een burn-out in je oude joggingbroek onder een dekentje op de bank voor je uit te staren.

Blijvende klachten

Je pleegt roofbouw op je lijf en als je te lang door blijft lopen met burn-outklachten dan kun je er zelfs blijvend lichamelijke klachten aan over houden. Veel mensen die een burn-out hebben gehad vertellen later dat ze nooit meer de oude zijn geworden. Dat wil je toch voorkomen?

Nauwelijks het hoofd boven water

Ik zie en hoor het veel om mij heen. Vooral veel werkende vrouwen met (jonge) kinderen worstelen om hun hoofd boven water te houden. In de tijd dat ze al heel erg druk zijn met de zorg voor hun gezin en zich zorgen maken om de Cito-toets in groep 8 of het achterstallige huiswerk van hun pubers, komen daar vaak ook nog eens de zorgen voor hun ouder wordende ouders bij.

Geen lichtpuntje

Als je vader is gevallen en elke dag moet worden geholpen, je moeder elke maand voor een onderzoek naar het ziekenhuis moet en je van alles en nog wat voor hen moet regelen terwijl je ook ‘gewoon’ je werk moet doen, dan begrijp ik heel goed dat je even geen lichtpuntje ziet als je op je werk ook nog eens extra aan de bak moet omdat je collega ziek is.

Ik kan het allemaal zelf wel!

En wat doen ze? Ze worstelen in hun eentje door. ‘Ik kan het allemaal zelf wel!’ zit zo diep geworteld dat ze niet eens durven toe te geven dat het niet goed met hen gaat. Ze hebben dit meestal van huis uit meegekregen. Ze zien dit als een teken van zwakte. Slecht slapen, een kort lontje, niet meer concentreren op hun werk. Ze nemen het allemaal voor lief. Alleen maar omdat ze niet zwak gevonden willen worden. Ze blijven watertrappelen totdat het niet meer gaat en ze er in verzuipen.

Ik zeg er maar niks meer over

Dat hoor ik ook terug tijdens de gratis verkenningsgesprekken. Als ze dan eindelijk de stap hebben gezet om mij te bellen dan struikelen ze bijna over alles wat ze willen vertellen. ‘Ik kan het er allemaal echt niet meer bij hebben maar mijn partner gaat ervan uit dat ik alles thuis doe want ik werk toch parttime’. ‘Ik word gek van het gedoe op mijn werk. Het is ergens anders echt niet altijd beter hoor zegt mijn partner steeds maar ik kan er niet meer tegen’. ‘Mijn partner vindt dat ik me altijd alles te veel aantrek dus ik zeg er maar niks meer over’.

Behoefte aan een luisterend oor

Als je omgeving je niet begrijpt en je je niet altijd gesteund voelt, dan laat je het wel uit je hoofd om je verhaal te doen. Maar daarmee is je probleem echt niet opgelost. De vrouwen die ik spreek hebben vaak vooral veel behoefte aan een luisterend oor. Aan iemand die alleen maar luistert zonder met allemaal adviezen te komen. Die krijgen ze al genoeg want daar zijn we met zijn allen heel goed in: oplossingen zoeken als iemand een ‘probleem’ aankaart. Want dan zijn we er weer mooi vanaf.

Hulp vragen is oké

Laten we met zijn allen meer uitdragen dat het oké is als je hulp vraagt. En help mij bij mijn missie om er voor te zorgen dat minder mensen in een burn-out terechtkomen. En kun je hierbij wel wat hulp gebruiken? Maak dan geheel vrijblijvend een afspraak via 06-83 60 45 14.

Mijn blog automatisch in je mailbox?

Vind je het leuk om deze berichten vaker te lezen? Meld je dn aan voor mijn inspiratiemail.

Meld je hieronder aan voor mijn inspiratiemail
en je ontvangt regelmatig gratis tips, frisse
ideeën en inspiratie.

Natuurlijk ga ik zorgvuldig met je gegevens om
en stuur ik je alleen deze inspiratiemails.

Met het aanvragen van dit e-book
ga je akkoord met toezending van inspiratiemails

door CoachUnique.