Storm op komst!
Al vroeg was ik vanochtend buiten. Doodstil was het. Waar was al die wind gebleven die gisteren de hele dag om het huis gierde (gelukkig wonen we niet aan de kust)? Het voelde toch een beetje raar. Want die code oranje in verband met die storm, daar had ik gisteren weinig van meegekregen. Ik zag door alle drukte pas in de loop van de dag allemaal berichten voorbij komen.
Doodsbenauwd voor harde wind
Mijn moeder was doodsbenauwd voor harde wind. Ze vertelde wel eens dat ze ’s nachts haar hele familie uit bed haalde omdat het zo hard waaide dat ze niet meer durfde te slapen. Ik stel me dat zo voor. Vader en moeder en hun vijf kinderen midden in de nacht met zijn allen in de woonkamer. Wachten tot de storm overtrekt en mijn opa die na zo’n gebroken nacht ‘s morgens op zijn fietsje naar de zoutfabriek tien kilometer verderop moest fietsen voor een loodzware werkdag bij een zoutboring.
Geen tijd om te denken
Ik weet zeker dat hij die dag geen tijd had om na te denken over de storm. Of over andere grote zorgen in die oorlogstijd. Hard werken, niet klagen maar dragen. Dat was zijn motto. Hij was een superharde werker en verwachte dat ook van anderen (dus uitslapen op zaterdagochtend was er echt niet bij). Zelfs toen hij 90 was, fietste hij nog elke dag een behoorlijk stuk, zaagde hij takken uit de pruimenboom (stiekem als mijn moeder aan het werk was) en spitte hij de tuin bij ons nieuwe huis nog om (en we hebben best wat vierkante meters).
Een storm in jouw hoofd
Natuurlijk kan het best eng zijn dat de storm vanmiddag over ons land raast. Maar het helpt je zo weinig als je je daar de hele dag druk over maakt. En dat geldt natuurlijk ook voor alle andere dingen waar je je zorgen over maakt of de stapels werk die op je liggen te wachten. Er alleen maar over denken helpt je echt niet verder. Het enige dat er gebeurt is dat er ook in je eigen hoofd een storm raast die je de hele dag belemmert in wat je doet en wilt doen. Want als je hoofd vol zit met al het denken, dan is er geen ruimte voor wat anders. En dan kom je tot niets.
Moe en opgejaagd
‘Ik blijf maar denken, denken, denken. Ik wou dat er een knopje was om het denken uit te zetten’ zei een cliënte deze week tegen mij. ‘Als ik een euro zou krijgen voor elke keer dat je ‘denken’ zei, zou ik straks mooie nieuwe kleren kunnen gaan kopen’ zei ik tegen haar. Daar moest ze heel erg om lachen en daarmee waren we precies waar we moesten zijn. Want door al dat denken voelde ze zich moe en opgejaagd. Ik kon het ook aan haar zien. Een rode blos op haar wangen, een onrustige blik.
Alle energie kwijt
Doordat ze steeds aan het malen was en continu bezig was met het denken over ‘wat als…’ en de dingen die speelden op haar werk, belemmerde ze zichzelf enorm en raakte ze al haar energie kwijt Pas toen ze zich dat realiseerde, kon ze gaan kijken hoe ze al dat denken kon omzetten naar acties die haar helpen om makkelijker om te gaan met de situatie waar ze zich zorgen om maakte. Ze fleurde helemaal op.
Je draait in kringetjes rond
Je wordt er doodmoe van als je zo vast zit in je denken. En gewoon heel praktisch: er komt niets meer uit je handen en alles wat je je voor die dag hebt voorgenomen, blijft liggen. Je draait in kringetjes rond: je voelt je gefrustreerd, je raakt zelf de grip op je agenda kwijt. Je collega’s blijven nog steeds klussen op je bureau gooien, de stapel werk wordt maar hoger en hoger en uiteindelijk loopt het werk zo over je schoenen waardoor je helemaal niet meer uit de cirkel van het denken, denken, denken komt.
Gratis online masterclass ‘Weer grip op jouw agenda’
Heb jij er genoeg van dat jouw agenda wordt bepaald door anderen en al jouw denken en wil jij weer grip krijgen op jouw agenda? Meld je dan aan voor de gratis online masterclass ‘Weer grip op je agenda’ op dinsdagavond 8 maart. Daarin hebben we het niet alleen over praktische zaken maar vooral over wat hoe jij zelf weer de regie krijgt op jouw leven en wat jij zelf kunt doen om weer grip te krijgen (en vooral te houden) op jouw agenda.