Wanneer is het eindelijk weer vakantie?
“De vakantie voelt al weer heel ver weg. Maar ik ben sinds de vakantie nog maar drie weken aan het werk. Het voelt als drie maanden”. Ze zucht. “Ik had zo gehoopt dat ik weer uitgerust aan het werk zou gaan”.
Dagjes uit
Wat had ze zich verheugd op uitslapen. Lekker ontbijten voor de tent. Slenteren over de boerenmarktjes. Wandelen door de bergen. Er echt even tussenuit. Dat had ze echt even nodig. Dit jaar bleef ze in Nederland. Samen met haar gezin dagjes uit en ze maakte zichzelf wijs dat dit voldoende zou zijn om lekker uit te rusten. Stiekem wist ze wel dat dit niet zou gaan lukken. ‘Het komt wel goed’ houdt ze zichzelf steeds voor. Een zin die ze van huis uit heeft meegekregen. Niet klagen maar dragen is het motto.
Broodjes voor onderweg
Hoe leuk die dagjes uit ook waren. Echt tot rust kwam ze niet. Natuurlijk kon ze het niet laten om af en toe even haar werkmail te checken. De was, boodschappen, stofzuigen. Thuis liep alles ook gewoon door. En wie stond elke keer weer de koelbox in te pakken? En wie smeerde ’s ochtends de broodjes voor onderweg? Juist ja. Niets aan toe te voegen dus.
Het valt ontzettend tegen
Ze wil niet overkomen als een verwend prinsesje. “Er zijn veel mensen die niet eens op vakantie kunnen” zegt ze timide. Eigenlijk ging het voor de vakantie al niet zo goed maar ze dacht dat de vakantie wel zou helpen. Nu ze weer aan het werk is valt het allemaal ontzettend tegen. Vaak is ze al om half vijf wakker ‘s ochtends. Voordat ze aan het werk gaat heeft ze al bijna een hele dag achter de rug met het vullen van broodtrommels, het klaarleggen van de gymspullen en nog even een shirtje strijken dat in de uitpuilende wasmand ligt.
Er komt niets meer uit haar handen
Ze is elke dag al moe als ze aan haar werkdag begint. Gek wordt ze van de ping van weer een nieuwe e-mail want ze ziet op tegen weer een klus. Ze weet niet waar ze moet beginnen. Elke keer afgeleid worden helpt ook niet mee. De telefoon die elke keer rinkelt en collega’s die steeds binnenvallen met een vraag. Er komt bijna niks meer uit haar handen. Ze vindt het ook lastig om aardig te blijven tegen haar collega die maar door blijft praten over gedoe thuis terwijl ze een klus af moet maken waar ze zich al lastig op kan concentreren. ’s Avonds komt ze uitgeput thuis maar ook dan doet ze nog van alles. “Er is niemand die het doet en ik kan echt de boel niet de boel laten” zegt ze lusteloos.
De accu is niet opgeladen
Haar verhaal staat niet op zichzelf. In gesprekken hoor ik steeds vaker dat mensen hebben niet echt bij kunnen tanken tijdens de vakantie. Ze hebben hun accu bijna niet op kunnen laden en voelen zich opgebrand en heel erg moe. Toch vinden ze het lastig om toe te geven dat ze wel wat hulp kunnen gebruiken.
Een ZOOM-toneelstukje
Nu veel mensen thuis werken, is dit probleem voor mijn gevoel ook te weinig zichtbaar. Door alle online contacten is het heel eenvoudig om te doen alsof. Tijdens een ZOOM-meeting zet je je mooiste glimlach op. Je speelt even een uurtje toneel, doet vrolijk mee en daarna kun je weer doorgaan met je worsteling op je twee vierkante meter thuiskantoor op zolder tussen de wasmachine, het droogrek, de strijkplank en de kampeerspullen.
Een glimlach
Met mijn cliënte komt het zeker goed. Maar dan op een positieve manier. Onze volgende afspraak staat gepland en ze ging opgelucht en met een glimlach naar huis. Bij onze kennismaking vertelde ze dat ze het heel spannend vond om aan het traject te beginnen. Maar achteraf is ze blij dat ze de stap heeft gezet.
Hulp vragen
Het is niet altijd eenvoudig om hulp te vragen. Maar als je er helemaal doorheen zit, dan los je het zelf niet meer op. Kun jij wel wat hulp gebruiken maar vind je het lastig om de stap te zetten? Maak dan een afspraak voor een gratis verkenningsgesprek via 06-83 60 45 14 en ik denk graag met je mee.