Wil jij de hele wereld redden?

Wil jij de hele wereld redden?

Je kunt dag en nacht een beroep op haar doen. Ze is de beste collega die je je kunt wensen want ze helpt altijd iedereen uit de brand. Als vriendin kun je je geen betere wensen. Zij staat altijd voor je klaar. Ze is de redder in nood.

Waar blijf je zelf?

Maar al dat redden, het heeft een keerzijde. Want als je altijd iedereen aan het helpen bent, waar blijf je dan zelf? Ze werken zichzelf steeds over de kop en zelfs als ze op hun tandvlees lopen, staan ze nog voor een ander klaar.

Ze kunnen niet anders

Je zou heel eenvoudig kunnen zeggen: stop daar dan toch mee. Maar dat is niet zo makkelijk als het lijkt. Want het helpen en redden van anderen zit er zo ingebakken dat ze niet anders kunnen. Het helpen van anderen en de waardering die ze krijgen geeft hen een fijn gevoel. En die waardering krijgen, dat doet iets met hun zelfvertrouwen. Door anderen te helpen, helpen ze eigenlijk zichzelf.

Florence Nightingale

Ik spreek ze vaak. De vrouwen die zich als een Florence Nightingale altijd in alle bochten wringen om iedereen uit de brand te helpen. Die zich op hun werk en thuis de benen uit het lijf rennen. Maar als je altijd voor iedereen de redder in nood probeert te zijn, dan loopt op een bepaald moment wel het werk over je schoenen

Het stemmetje van binnen

Diep van binnen is er dat stemmetje dat heel graag wil horen dat ze het goed doen. Dat de ander blij is met wat ze allemaal doen. Als dat schouderklopje dat ze zo graag willen hebben niet komt, dan maakt dat verdrietig. Want ze hebben zichzelf toch altijd voor alles en iedereen ingezet? Het begint te wringen.

Ze voelen zich gefrustreerd

Ze voelen zich uitgeput, leeg en oververmoeid. Vaak kunnen ze er niet eens de vinger op te leggen waarom ze zich zo gefrustreerd voelen. Ze zien dan nog niet dat het eigenlijk helemaal niet gaat om het ‘dank je wel wat je voor mij doet’. Je kunt dit beter vertalen met ‘je mag erbij horen, je wordt gezien, ik vind je aardig, lief enzovoort, enzovoort. Jarenlang hebben ze hun eigen wensen en dromen aan de kant gezet. Ze zijn zichzelf helemaal kwijtgeraakt in het zorgen voor een ander.

Een vastgeroest patroon

Om het anders te kunnen gaan doen gaan we kijken naar het vastgeroeste patroon om altijd direct in actie te komen als een ander om hulp vraagt (bewust of onbewust). Ze zijn zo goed om die signalen te herkennen, dat ze niet eens door hebben dat ze al hun hulp hebben aangeboden voordat de ander er om heeft gevraagd. Ze lijken bijna op de brandweerman die alles aan de kant gooit als de pieper gaat.

Het automatisme verdwijnt

Tijdens de coachsessies bespreken we de voorbeelden uit de dagelijkse praktijk. Ik vind het altijd supergaaf om te zien dat vaak al in de tweede sessie de reactie op een ‘hulpvraag’ al anders is. En door tussen de coachsessies door thuis en op het werk te ‘oefenen’, verdwijnt het automatisme om direct te hulp te schieten al snel. De stralende glimlach als er in een volgende sessie een voorbeeld voorbijkomt waarbij ze gewoon op haar stoel is blijven zitten (soms wel op haar lip moest bijten om niks te zeggen), dat is toch geweldig. En dan weet ik: ze is op de goede weg.

Gaat dit over jou?

En denk je nu: dit gaat over mij? Maar wat kan ik er aan doen? Maak dan een afspraak via 06-83 60 45 14 en ik denk graag met je mee.

Inspiratie in je mailbox

Vind je het leuk om mijn blogs automatisch in je mailbox te ontvangen? Meld je dan hieronder aan voor mijn inspiratiemail.

Meld je hieronder aan voor mijn inspiratiemail
en je ontvangt regelmatig gratis tips, frisse
ideeën en inspiratie.

Natuurlijk ga ik zorgvuldig met je gegevens om
en stuur ik je alleen deze inspiratiemails.

Met het aanvragen van dit e-book
ga je akkoord met toezending van inspiratiemails

door CoachUnique.